Dit ben ik
Want je wilt natuurlijk wel weten wat voor vlees je in de kuip haalt.
Toen ik een peuter van 1,5 jaar was, verhuisden we van Apeldoorn naar Deventer. Ben blij dat ze die stap maakten; ik ben nooit meer weggegaan uit deze mooie Hanzestad. Ik had een fijne jeugd, lieve ouders (mijn vader is in 2020 overleden), een broer en zus die ik (meestal;-) ook leuk vond en vriendinnen met wie ik speelde, later tot in de kleine uurtjes mee ging stappen en bij wie ik uithuilde als een verkering uitging.
Van mijn 16e tot 24e had ik veel bijbanen in de horeca. In deze periode liep ik een halve Italiaan tegen het lijf waar ik in 2003 mee trouwde (vandaar mijn ongebruikelijke achternaam) en een zoon en dochter mee op de wereld zette. Samen met onze Flatcoated Retriever Youri en twee katten wonen we in een jaren ’30 woning in de buurt waar ik ook opgroeide.
Had ik me dit zo voorgesteld? Nee, absoluut niet. Vroeger riep ik altijd dat ik wilde reizen, later nooit burgerlijk wilde zijn en al helemaal niet zou kiezen voor huisje-boompje-beestje. Een avontuurlijk leven; dat had ik voor ogen. Hoe anders kan ’t lopen. Is dat erg? Nee, want het zijn mijn keuzes geweest.
“Life is what happens to you, while you’re busy making other plans.”
– John Lennon
Mijn eerste grote-mensen-baan
Ik weet ’t nog als de dag van gister: ik solliciteerde voor mijn eerste grote-mensen-baan en het bedrijf vroeg een referentie op bij het bedrijf waar ik daarvoor een bijbaan had. Op een van de eerste dagen vertelde mijn nieuwbakken manager wat mijn oud-werkgever had gezegd.
“Maaike gaat vroeg of laat voor zichzelf beginnen, het is geen type om haar hele leven in loondienst te werken.” Mijn eigengereidheid, me altijd overal mee bemoeien en gedrevenheid waren waarschijnlijk de oorzaak van deze opmerking. Ik moest hier destijds een beetje om lachen, zette mijn tanden in mijn nieuwe baan en dacht er nooit meer aan. Tot eind 2015.
Mijn eerste grote-mensen-baan
Ik weet ’t nog als de dag van gister: ik solliciteerde voor mijn eerste grote-mensen-baan en het bedrijf vroeg een referentie op bij het bedrijf waar ik daarvoor een bijbaan had. Op een van de eerste dagen vertelde mijn nieuwbakken manager wat mijn oud-werkgever had gezegd.
“Maaike gaat vroeg of laat voor zichzelf beginnen, het is geen type om haar hele leven in loondienst te werken.” Mijn eigengereidheid, me altijd overal mee bemoeien en gedrevenheid waren waarschijnlijk de oorzaak van deze opmerking. Ik moest hier destijds een beetje om lachen, zette mijn tanden in mijn nieuwe baan en dacht er nooit meer aan. Tot eind 2015.
Waarom ondernemers?
Ondernemers zijn vaak zo passievol; ik voel het als een roeping om hen te helpen. Ze zijn gedreven en zijn bereid tot het gaatje te gaan.
Juist daarom wil ik hen zo graag helpen als ik zie dat ze teksten schrijven die geen emotie oproepen, waarmee ze niets teweegbrengen, die niet gaan zorgen voor nieuwe klanten of zelfs het tegenovergestelde bereiken – klanten wegjagen. Terwijl ze vaak uitblinken in hun vak.
Hoe geweldig is het dat ik met mijn expertise hen kan helpen hun expertise over de bühne te brengen? Een geweldige match in mijn ogen.
Waarom ondernemers?
Ondernemers zijn vaak zo passievol; ik voel het als een roeping om hen te helpen. Ze zijn gedreven en zijn bereid tot het gaatje te gaan.
Juist daarom wil ik hen zo graag helpen als ik zie dat ze teksten schrijven die geen emotie oproepen, waarmee ze niets teweegbrengen, die niet gaan zorgen voor nieuwe klanten of zelfs het tegenovergestelde bereiken – klanten wegjagen. Terwijl ze vaak uitblinken in hun vak.
Hoe geweldig is het dat ik met mijn expertise hen kan helpen hun expertise over de bühne te brengen? Een geweldige match in mijn ogen.
Goed om te weten
Mensen noemen me wel ’s direct en ja, soms een beetje té direct. Ik kan nogal een flapuit zijn, maar alleen als ik me op m’n gemak voel en dat is niet direct zo. Ik ben een beetje de-kat-uit-de-boom-kijk type. Maar als je me ‘hebt’, dan heb je me ook volledig en ga ik voor je door het vuur. Ik ben net zo loyaal als Youri, mijn Flatcoated Retriever en mijn lat ligt hoog; ik stop niet tot het goed is. En eerlijk gezegd verwacht ik die gedrevenheid en ambitie ook van mijn klanten.
Work hard, play hard
‘Niet lullen, maar poetsen’ heb ik overgehouden aan mijn horecatijd. Bij mij geen plannen van 20 kantjes vol of uitleg vol vakjargon. Wél heldere doelen, begrijpelijke taal en haalbare acties. En het moet ook leuk zijn. Klinkt een beetje afgezaagd, maar humor tijdens het werk vind ik zo belangrijk en zorgt voor energie. Work hard, play hard is mijn motto.
“Ik zie en ervaar dat jij heel veel kennis in huis hebt en het ook op jouw authentieke manier naar buiten brengt. Dat maakt jou uniek en een ‘Oprah’ in mijn ogen.”
Typisch Maaike
- Ik kom pas écht op dreef na een uurtje of 12. Na een rondje met m’n hond, met veel koffie en SYML.
- Iedere maandagavond ga ik naar Flamenco-les. Olé!
- Ik kan erg kritisch zijn naar mezelf én naar anderen. Kan soms best lastig zijn, maar altijd met de beste bedoelingen.
- Zo’n irritant taalmens dat ieder foutje corrigeert? That’s me (sorry).
- Ik luister liever naar anderen dan dat ikzelf aan het woord ben, hoewel ik soms ook het hoogste woord kan hebben.
- Ziekenhuisseries? Ik verslind ze en laat me nog net niet omscholen.
- Ik kan slecht tegen onrecht (en wil dan wel eens fel reageren).
- Op mijn nachtkastje ligt vaak een boek van Karen Slaughter; ik lees precies genoeg dat als ze met een nieuw boek, ik haar vorige uit heb.
- Deadlines zijn mijn grootste vrienden; ze zorgen ervoor dat ik 100% ‘aan’ ga.
- Ik vind uitslapen ook een hobby en ben er erg goed in;-)