Twee gezellige uurtjes
Het klinkt nog steeds vies
In ’t kort: twee gezellige uurtjes waarin ik lekker heb ontbeten, nieuwe mensen heb ontmoet, met visitekaartjes heb gestrooid en naar een interessante lezing over social media heb geluisterd. En… één gemaakte afspraak en één nog te maken afspraak. Wat ik mij direct afvroeg toen ik – met een heel tevreden gevoel – naar huis fietste: waarom heet zoiets in godsnaam een netwerkontbijt? Ik weet zeker dat dit heel veel mensen afschrikt. Ik zat ’s middags met een collega-zzp’er te lunchen en vertelde dat ik die ochtend naar een netwerkontbijt was geweest. “O, echt waar? En hoe was dat dan? Heeft me echt nooit aangesproken! Zeker alleen maar van die blabla mensen die interessant staan te doen?” Dus. Het woord netwerken klinkt nog steeds vies en roept beelden op waar de meesten van ons nou niet bepaald enthousiast over worden.
Aan de meeste netwerkbijeenkomsten wordt wel een thema gekoppeld. Waarom niet dat thema pakken en de bijeenkomst zo noemen? Dus bijvoorbeeld ‘ Wilt u weten hoe u social media kunt inzetten voor uw bedrijf? Kom op 21 maart ontbijten in de Deventer Schouwburg en praat met andere ondernemers over de mogelijkheden.’ Of zoiets. Ik weet zeker dat de drempel dan veel lager is om te gaan.
In grote rode letters bovenaan op mijn to-do-lijstje
Wat me opviel is dat veel mensen worstelen met hun pitch. Ook ik. In een paar krachtige zinnen zeggen wie je bent, wat je doet en welke behoefte je vervult of welke problemen je oplost. Zoals iemand zei “Op mijn prikbord hangt al maanden een post-it dat ik mijn elevator pitch moet aanscherpen.” Nou, geloof me, bij mij prijkt ie ook al een half jaar in grote rode letters bovenaan op mijn to-do lijstje…
Eindconclusie of eigenlijk tip: ga gewoon! Dit soort dingen kunnen je zoveel positive vibes geven. En bedenk dat het vooral leuk moet zijn en je niet met een vies gevoel naar huis gaat… Bij mij staat 24 mei al geblokt in mijn agenda voor m’n 2e netwerkontbijt:-)