Twee gezellige uurtjes

Had gister al iets van moeten laten horen, maar zo’n ontbijtje begint natuurlijk niet om een uurtje of 10.30 uur. Nee… hoe vroeger, hoe beter, zodat we de dag nog lekker voor ons hebben. Dus… ik om 7.15 uur op de fiets richting de Deventer Schouwburg. En ben toch al zo’n ochtendmens… not.  Maar als je gewoon je toegangsticket vergeet en dus halverwege weer terug moet fietsen, ben je tegen de tijd dat je achter je glaasje jus zit, wel wakker;-) Ok, ik dwaal af. Wat ik wilde zeggen is dat ik gisteravond toch nèt iets vroeger dan normaal mijn mandje ben ingedoken en ik nu dus pas mijn ervaringen met jullie deel. Excuses.

Het klinkt nog steeds vies

In ’t kort: twee gezellige uurtjes waarin ik lekker heb ontbeten, nieuwe mensen heb ontmoet, met visitekaartjes heb gestrooid en naar een interessante lezing over social media heb geluisterd. En… één gemaakte afspraak en één nog te maken afspraak. Wat ik mij direct afvroeg toen ik – met een heel tevreden gevoel – naar huis fietste: waarom heet zoiets in godsnaam een netwerkontbijt? Ik weet zeker dat dit heel veel mensen afschrikt. Ik zat ’s middags met een collega-zzp’er te lunchen en vertelde dat ik die ochtend naar een netwerkontbijt was geweest. “O, echt waar? En hoe was dat dan? Heeft me echt nooit aangesproken! Zeker alleen maar van die blabla mensen die interessant staan te doen?” Dus. Het woord netwerken klinkt nog steeds vies en roept beelden op waar de meesten van ons nou niet bepaald enthousiast over worden.

Aan de meeste netwerkbijeenkomsten wordt wel een thema gekoppeld. Waarom niet dat thema pakken en de bijeenkomst zo noemen? Dus bijvoorbeeld ‘ Wilt u weten hoe u social media kunt inzetten voor uw bedrijf? Kom op  21 maart ontbijten in de Deventer Schouwburg en praat met andere ondernemers over de mogelijkheden.’ Of zoiets. Ik weet zeker dat de drempel dan veel lager is om te gaan.

In grote rode letters bovenaan op mijn to-do-lijstje

Wat me opviel is dat veel mensen worstelen met hun pitch. Ook ik. In een paar krachtige zinnen zeggen wie je bent, wat je doet en welke behoefte je vervult of welke problemen je oplost. Zoals iemand zei “Op mijn prikbord hangt al maanden een post-it dat ik mijn elevator pitch moet aanscherpen.” Nou, geloof me, bij mij prijkt ie ook al een half jaar in grote rode letters bovenaan op mijn to-do lijstje…

Eindconclusie of eigenlijk tip: ga gewoon! Dit soort dingen kunnen je zoveel positive vibes geven. En bedenk dat het vooral leuk moet zijn en je niet met een vies gevoel naar huis gaat…  Bij mij staat 24 mei al geblokt in mijn agenda voor m’n 2e netwerkontbijt:-)