Netwerken: misschien ga ik ’t wel leuk vinden

Ik ga morgen naar mijn 1e netwerkbijeenkomst. Alleen. Nu denken sommigen onder jullie misschien ‘so what’. Nou, voor mij is dat netwerken best wel ‘wat’. Als je mij een jaar geleden had verteld dat ik naar een heus netwerkontbijt zou gaan, had ik je vierkant uitgelachen. Mij niet gezien. Zeker met allemaal van die blabla mensen om een tafeltje staan en interessant staan doen. Nee hoor, niks voor mij… Maar goed, nu ik zelfstandig ondernemer ben, is het toch wel slim mijn gezicht af en toe ergens te laten zien en te ontdekken hoe dat netwerken nou precies gaat. Eerst maar ’s op onderzoek uit waar dat ‘fenomeen’ nou vandaan komt. Netwerken…

Een netwerk van intriges. Kijk, nu krijg ik er al iets meer zin in. Hoe meer intriges, hoe leuker! Van de onderste definitie word ik iets minder vrolijk: ‘Zijn best doen zoveel mogelijk invloedrijke mensen te leren kennen’. Hoe weet je nu op zo’n netwerkbijeenkomst wie er invloedrijk is? En is dat dan echt het doel van netwerken? Ik geloof er niks van… En wat verder best bijzonder is, of eigenlijk ronduit belachelijk, is de mannelijke vorm waarin continu gesproken wordt. Nou ja, die beste man wist toen (1828 – 1872) waarschijnlijk niet beter…

Ok, met deze definitie schiet ik niet veel op. Even verder googelen… Ah, hier heb ik een mooie: ‘Zo borrelen dat het productief lijkt’. Die spreekt me wel aan! Als ik voortaan met mijn vriendinnen in de kroeg sta, zeg ik gewoon met een stalen gezicht “Ik ben productief aan ’t borrelen”. Echter, voor morgen heb ik hier niet veel aan… Want om nou om 7.30 uur met een wijntje in m’n handen te staan, is denk ik niet zo goed voor mijn imago.

Zo borrelen dat het productief lijkt.

Wat doet de definitie van netwerken er eigenlijk toe. Ik ga morgenochtend gewoon een kopje koffie drinken, croissantje erbij, glaasje sap. Kijken waar een leeg plekje aan een tafeltje is. “Goedemorgen”. Een praatje beginnen. “Ook alleen hier?” Even voorstellen “Ik zal me even voorstellen” No big deal. Volgens mij is het belangrijkste aan een netwerkbijeenkomst dat je probeert wat leuke, nieuwe contacten te leggen. En zoals Prof. Dr. Bernard von Dommelhausen in zijn filmpje uitlegt: netwerken doe je niet in je eentje.

En wat ik het afgelopen jaar heb ontdekt is dat het ontzettend leuk is om nieuwe mensen te leren kennen. Nieuwe gezichten, nieuwe verhalen en ja, soms dus nieuwe mogelijkheden. En je kan wel continu bezig zijn met ‘Wat zullen ze wel niet van me denken’ en ‘O jee, iedereen kijkt naar mij’. Maar daar schiet je zo weinig mee op en maakt alleen maar onzeker. Iets wat ik, als verse zelfstandig ondernemer, sowieso nog wel een beetje ben.

Dus. Stoppen met zoveel denken en gewoon gaan. En misschien ga ik ’t zelfs wel een beetje leuk vinden. Morgen lees je ‘t!